خب حدودای سیزده آبان بود که ما رفتیم شمالو البته ناگفته نمونه که طبق معمول تا لحظه ی رفتنشون من همچنان میگفتم ک من نمیام!
خلاصه رفتیمو اونشب شنیدم یه صداهای مبهمی میاد.
بعد خانومِ خونه گفت:"بله!دارم میام!"
منم فک کردم که لابد شوهرش داره صداش میکنه و دارن رمزی با هم میحرفن!:دی
بعدش کاشف به عمل اومد که یه رسمی هست به اسم "لالــــِ شو" که معنی ش میشه لال بشو و به این صورته که بچه ها و نوجوونا صورتشونو میپوشونن و لال میشن و با اهم و اوهوم میرن در خونه هارو میزنن و شیرینی و میوه و کلا خوراکی میگیرن ازشون.
هرکاری شون بکنی که اسمشونو بگن هم نمیگن.
ضمنا با نظر خانوم خونه بنده ازشون چوب هم خوردم!البته بصورت آروم!
فرمودن باور عوامه که خوبه!
منو میگی انقد هیجان داشتم که گفتم بله!منم بزنید!:دی
در کل یه چیزی شبیه هالوینه فک کنم!:متفکر
و توی این شب مث شب یلدا یه سری خوراکی خاص دارن که دوستمون توضیح داد و من چیزی یادم نموند.
جز یه میوه به اسم ازگیل و البته انار!
و جالب اینجا بود که از اونجایی که اونجا رطوبت زیاده،مردم تخمه ای ک میخوان بخورن رو تازه میرن میخرن.
و تخمه رو هم با بادوم زمینی میخورن!
اولین باری بود ک میدیدم.
خب در ادامه عکس سفره مونو میذارم.
باشد که شما هم از طریق دیدن در لذتی که ما بردیمو چیزهایی که گفتیمو شنیدیمو خنده هایی که کردیمو سلفی هایی که گرفتیمو گذاشتیم،شریک شوید!:دی
در ادامه ی سفر هم چند عضو جدید به خانواده مون اضافه شد که البته عکس اونی که من به سرپرستی(!!!!) قبول کردمو میذارم.
کنارشم مامان بابای ناتنی شن!:دی
درمورد اسمش توضیح بدم که از اونجایی که نوعش فوتونیاس و اسم نازگل هم بسی زیبا،اسمشو گذاشتم فوتوناز!
ایشونو میگم؛
پینوشت:دارم میرم وطن همین روزا.
دلم که تنگه.
گفتم چون اولین باره چندتا سوغاتی هم ببرم.
ولی گویا چند تا به چندییییییین تا رسیده!:|
کاش یکی واسه خودم از این سوغاتی ها میوورد!:غش و ضعف
اصلنم فک نکنید با کمبود کاغذ کادو مواجه بودما!:دی
خداروشکر که پیش هم نیستن آبروم بره!:نفســـِ راحت
پینوشت2: نمیدونم اینو از کی خونده بودم که "هر" رابطه ای ارزش اینو داره که دو طرف براش تلاش کنن و "هیچ" رابطه ای ارزششو نداره که فقط یه طرف براش تلاش کنه.
خیلی درسته به نظرم...
پینوشت3: آیم بک!
پینوشت4: انقد زیاد شد این پست که تلافی همه ی وقتای نبودنم دراومد!
اوخیش!:دی
